Gilles Deleuze
Magda Plomteux & Paul Moyaert

Volgens de psychiatrie is het verlies aan realiteitszin een goed criterium om waanzin te identificeren. De fenomenologische psychiatrie maakt eveneens gebruik van dit criterium. Volgens Deleuze en Guattari, daarentegen, is la perte de la réalité geen goed criterium. Waanzin wordt volgens hen blootgesteld aan un exces de réel. In 2024-2025 onderzoeken we hoe je realiteit moet verstaan. We lezen hiervoor eerst een kort essay van Freud uit 1924: “Realiteitsverlies bij neurose en psychose”, in: Verzamelde werken IX, 41-47. Hierna lezen we Freud, “Das Unheimliche” (1919), in: Verzamelde werken VIII, p. 90-118. Geen essay waar Freud zo scherp een psychotische sfeer beschrijft, al moet gezegd dat hij in dit essay niet de bedoeling had om waanzin in beeld te brengen.

Dan komt een kort essay van Lacan aan bod voor wie de paranoia de klinische invalshoek was om waanzin te begrijpen: “Motifs du crime paranoïaque: le crime des soeurs Papin” in Jacques Lacan, De la psychose paranoïaque dans ses rapports avec la personnalité. Parijs, Ed. du Seuil, 1975, p. 389-398.

Na Lacan keren we terug naar de problematiek van het lichaam zonder organen bij Deleuze en Guattari. We laten nu Anti-Oedipus even links liggen en wenden ons tot Mille Plateaux waar Deleuze en Guattari plateau 6 helemaal wijden aan le corps sans organes, p. 185-204 [is beschikbaar in Engelse vertaling].

Het voorgestelde programma is onderweg vatbaar voor verandering. De startdatum van de leesgroep moet nog worden bepaald.

Er is nog plek uitsluitend voor twee participanten. Zij kunnen hiervoor Paul Moyaert contacteren: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.