Voor het ontstaan van de School moeten we terug naar het einde van de jaren vijftig, begin van de jaren zestig. Toen zijn een aantal psychoanalytici bijeengekomen die een uiteenlopende psychoanalytische en universitaire vorming genoten hadden in Nederland, Zwitserland, Frankrijk, of Duitsland. Sommigen waren tweetalig, anderen spraken Nederlands of Frans. Buiten de reeds bestaande vriendschapsrelaties, ontmoette men elkaar in de werkgroep die zich gevormd had rond Lacan, Lagache, Favez-Boutonnier, Dolto binnen de Franse Vereniging voor Psychoanalyse. Deze groep stond zeer open voor de filosofische, artistieke en literaire stromingen van die tijd, voor de menswetenschappen als de antropologie, de etnologie, de linguistiek, de semiologie. Ze werd sterk geïnspireerd door de dialoog en de conflicten tussen fenomenologie en structuralisme. Uit deze zeer actieve smeltkroes werden de principes gedistilleerd die de basis van de  Belgische School voor Psychoanalyse-Ecole Belge de Psychanalyse zullen vormen...

• Sophie Guiot, Voorzitter
• Pascale Gustin, Vice-voorzitter
• Philippe Cattiez, Schatbewaarder
• Hilde Descamps, Nederlandstalige secretaris
• Ria Walgrafe-Vanden Broucke, lid van de Raad van Bestuur
• Jan Cambien, lid van de Raad van Bestuur
• Ludi Van Bouwel, lid van de Raad van Bestuur
• Barbara Haverals lid van de Raad van Bestuur
• Celestina Fanara , lid van de Raad van Bestuur
• Heracli Tzafestas, lid van de Raad van Bestuur

Voor iedere psychoanalytische vereniging neemt het doorgeven van het gedachtegoed een essentiële plaats in. Dat is niet anders voor de BSP-EBP die daarom de vorming van psychoanalytici en de eigen manier waarop dit gebeurt continu in vraag stelt. Met als gevolg dat er sedert de oprichting verschillende wijzigingen zijn gebeurd.
Maar er is ook een element constant gebleven: de opleiding gebeurt in drie tijden. Een eerste tijd behelst de inschrijving in de School en de deelname aan haar activiteiten. In een tweede tijd neemt de psychoanalytische praktijk een centrale plaats in. Daartoe behoort o.a. de supervisie en de persoonlijke vorming en doorwerking in dialoog met de anderen. Ten slotte is er de tijd waarin de kandidaat zich persoonlijk positioneert tegenover de psychoanalyse, tegenover (het opnemen van) zijn/haar verantwoordelijkheid binnen het institutionele kader en tegenover zijn/haar engagement in de transmissie.